Relátanos que no camiño do Pinar hai dúas casas abandonas, nunha delas hai uralita rota tirada no chan, pódese supoñer que isto non debería crear problemas para a saúde dos veciños, pero María acláranos, a uralita ou amianto ou asbesto xera graves problemas de saúde. Cando respiramos estamos expostos a levar aos pulmóns os finísimos filamentos do amianto e xerar enfermidades graves no pulmón, como cancro, etc. É perigosa en si mesma, pero no momento en que rompe solta moitos filamentos que co aire móvense e respirámolos e isto é moi perigoso e serio, ademais pola mesma acción meteorolóxica da choiva, etc segue desprendéndose amianto e isto, insistimos   provoca graves enfermidades.

No ano 2014 María diríxese á Asociación veciñal Agra onde explica o problema e a Asociación denuncia o estado ruinoso e rotura de uralita nunha das casas abandonadas do camiño do Pinar. Fixéronse xestiónelas pertinentes e estas foron retiradas. Agora no ano 2017, María volveu a poñerse en contacto coa Asociación Veciñal para denunciar un feito moi parecido ao do ano 2014, habendo nas mesmas casas abandonadas un problema de amianto. A documentación que nos achega a Asociación é a notificación  ante o Concello da Coruña no mes de Xullo denunciando esta situación e que realice xestiónelas pertinentes ante os donos dos inmobles ou ante quen considere, pero que protexa a saúde dos veciños e veciñas resolvendo este invisible pero grave problema para a saúde. Simultaneamente, fai chegar ao Valedor do Pobo e á Fiscalía Provincial da Coruña esta mesma denuncia. 

A Valedora do Pobo Milagres María, no mes de Xullo, responde á Asociación que ese mesmo día ponse  en contacto co Concello pedindo información sobre os feitos e informarse sobre as medidas adoptadas ou previstas; e a Fiscalía tamén responde que poñerá en marcha dilixencias pre procesuais contencioso administrativas remitindo copia ao Concello da Coruña.

O Concello contestou ao Presidente da Asociación pedíndolle a acreditación do seu cargo como Presidente. 

María comezou a investigar e mirar este problema, cando en Ourense nunha casa da súa familia atopouse uralita tirada, un amigo que sabía os problemas que ocasiona a uralita informoulle e ela comezou a tirar do fío ata converterse un unha experta na materia. Explícanos como nos anos 70 a uralita comezouse a utilizar na construción e todas as edificacións deses anos utilizábase este material, non só nos edificios das vivendas, utilizouse alí onde había unha construción, nas estacións de trens, nos talleres onde se reparaban os trens hai moita xente afectada, nos estaleiros, nas conducións de auga. Moitas persoas que traballaban nos sectores onde se utilizaba amianto están afectadas por enfermidades graves no pulmón, moitas delas morreron e outras seguen en condicións de enfermidade moi severa. As súas vidas cambiaron totalmente. En Ferrol hai moita xente afectada, en Málaga, en moitos pobos e cidades. O problema é grande, xa que cando as persoas estamos afectadas polo amianto, leste pode manifestarse aos 20 ó 30 anos de ser inhalado, imaxínache a magnitude, ao longo de finais do século pasado utilizouse este material, moitos podemos estar afectados e non o sabemos ata que aparece a enfermidade.

No ano 1977 A OMS declara cancerígeno o amianto, en 1978 o Parlamento Europeo declárao tamén unha substancia cancerígena, pero séguese utilizando en moitos países, en España prohíbese no ano 2002, ata ese momento utilizouse. Hai distintas dificultades para eliminar todo o amianto que temos en España e no mundo enteiro, unha delas é que adoita estar en propiedades privadas, e é caro retiralo, vaise retirando moi aos poucos. Doutra banda, hai países que seguen comercializando e utilizando o amianto: Paquistán, China, Rusia, Tailandia, Brasil, en moitos países do Asia que se dedican ao despezamento, as empresas europeas venden a estas empresas os barcos vellos e cheos de amianto, podémonos imaxinar a cantidade de persoas que se están enfermando.

A industria tanto española como estranxeira foi malvada, mafiosa, utilizou todos as argucias posibles para non recoñecer as enfermidades que estaban a causar, pagaron a moitos profesionais para que informasen erroneamente de que as enfermidades non eran causadas polo amianto, informes errados, etc.

Ante o problema, non entremos en pánico: moitas das uralitas que temos ao redor fóronse selando para que non exista desprendemento de amianto, pero debemos estar moi atentos, ir cambiando este material por outro, debemos mirar se ao noso ao redor estase desprendendo amianto e actuar ante iso, temos que ser todos uns activistas anti-amianto